De finali: Nepali speciali

Lieve allemaal,

Het moest er een keer van komen: aan alles komt een eind en zo ook aan deze mooie reis. Daarom bij deze… (tromgeroffel!)… onze laatste blog!

Nepal was in vele opzichten een perfect laatste hoofdstuk van onze trip. Oké, je moet soms 20 uur in een bus zitten (als je waarde hecht aan persoonlijke ruimte heb je pech gehad, je zit gewoon half bij elkaar op schoot) en ook moet je opletten waar je gaat eten (we hebben adviezen van andere backpackers opgevolgd en onze tendens om elk straattentje uit te proberen wijs aan de kant gezet), maar voor de rest is het een heerlijk land omdat:

• Bijna alle Nepalesen (een beetje) Engels spreken, wat het makkelijk maakt om dingen te regelen.
• Het land behoorlijk zen/relaxt is, iets wat wij inmiddels aardig zijn gaan omarmen.
• Nepal fantastische en afwisselende natuur heeft. Van olifant tot bergfazant, er is voor ieder wat wils.

Dat laatste zit als volgt: als je Nepal van noord naar zuid doorsnijdt en je kijkt naar de hoogteverschillen, dan is het land net een steile trap: In het noorden ligt het Himalaya-gebergte en nog geen 200 km naar het zuiden, op de begane grond, vind je de Nepalese Jungle. Beide gebieden spraken tot onze verbeelding, dus voor de laatste keer pakten wij onze volledige reisinboedel (boots en dikke vesten voor het noorden, flipflops en shirtjes voor zuiden) en gingen op avontuur.

ABC

Een van de meest bekende gebergtes in de Nepalese Himalaya is het Annapurna Gerbergte. Het bevat een aantal toppen – welke goddelijk worden beschouwd door de Nepalesen - waarvan de hoogste de Annapurna I. Dit is met ruim 8000 meter de op negen na hoogste berg van de wereld, maar dodelijker dan de Mount Everest: 1 op de 2 mensen die de top bereikt heeft (!) is nooit levend thuisgekomen.

Maar genoeg feitjes. Wij dachten: Mount Everest Base Camp hebben we al gezien in Tibet, wij gaan het Annapurna Base Camp oftewel ABC bezoeken (op 4200 meter hoogte – oke laatste feitje dan). Heen en terug hebben we hier 10 dagen over gedaan en de views waren adembenemend! Het lager gelegen gebied bestaat uit bossen, rivieren en watervallen (ideale douche!), terwijl de hoger gelegen gebieden zich kenmerken door grasland, prachtige bloemen en sneeuwtoppen - zie ook de foto’s en het filmpje voor een impressie. Tel daarbij op de eenvoudige maar charmante guesthouses en de dieren (felgekleurde vogels en wilde apen) en het plaatje is compleet!

Bardia National Park

Nadat we onze benen wat rust hadden gegeven werd het tijd om de malariatabletten tevoorschijn te halen en ons op te maken voor onze volgende bestemming: Bardia National Park in het zuiden van Nepal! Dit park is niet het grootste nationale park van Nepal, maar bevat wel de grootste diversiteit aan tropische plant- en diersoorten. Aangezien wij, afgezien van wat verwaterde scouting-ervaring, weinig verstand hebben van overleven in dit soort gebieden, schakelden we de hulp in van Mr. B. en zijn familie. Hij bezit namelijk een gelijknamige lodge aan de rand van het park (Mr. B’s place) en zowel zijn vrouw als kinderen zijn gecertificeerde gidsen in het gebied. Na een grondige uitleg over hoe we moesten handelen bij een aanval door een wild dier (neushoorn = zigzag rennen en lawaai maken, tijger = in de ogen blijven kijken en achteruit lopen, olifant = gewoon heeeel hard weg rennen), konden we op pad.

Gehuld in ranger-kledij (het oog wil ook wat) hebben we het reservaat zowel per raft als te voet verkend, waarbij we wilde olifanten, neushoorns, krokodillen, herten, apen en hele bijzondere vogels gezien hebben. Ook vonden we sporen van de tijger, maar het beestje liet zich in deze tijd van het jaar (moesson, dus hoog gras) helaas niet zien. Gelukkig hadden we wat tijgernootjes bij ons om dit gemis te compenseren. Daarnaast hebben we het elephant breeding centre bezocht en een dorp van de lokale stam, de Tharu. Al met al hele bijzonder ervaringen!

Nog een paar nachtjes slapen…

En dan vliegen wij terug naar Nederland! Terugblikkend op onze reis voelen we ons enorm rijk dat we dit hebben kunnen doen. Ook zijn we dankbaar: we hebben ons geen moment onveilig gevoeld, zijn gezond gebleven (even afkloppen voor de laatste dagen!), zijn nooit bestolen of spullen verloren (we tarten het lot dus nog een keer afkloppen!) en nemen zó ontzettend veel mooie ervaringen mee naar huis. We kijken dus met een heel goed en tevreden gevoel terug op onze reis.

Ook zien we weer uit naar onze terugkomst. Allereerst om jullie weer te zien natuurlijk!(onze ouders krijgen uiteraard de eerste dagen de “primeur” ;) Maar ook zien we uit naar: een boterham met kaas, slapen zonder muggennet, een schone douche, lekker ruikende was, geen afval op de straten en… de Nederlandse gezelligheid die volgens ons nergens ter wereld te evenaren valt!

Veel liefs en tot snel,

Gielis en Anne